Obecne przepisy prawa nie przewidują obowiązku zgłoszenia rozpoczęcia ww. działalności do Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Państwowa Inspekcja Sanitarna może dokonać „odbioru” wyłącznie na życzenie zainteresowanych, po złożeniu wniosku o wydanie opinii „o lokalu” na podstawie art. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej[1]  do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na lokalizację działalności. Niezależnie od powyższego, stanowisko organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej może być wymagane przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawa budowlanego[2] w przypadku konieczności uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego (art. 56).

Ponadto, w niniejszej sprawie mają zastosowanie następujące przepisy:

• rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy[3] - w odniesieniu do pracowników w rozumieniu Kodeksu Pracy[4],

• rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie[5], w odniesieniu do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi działalność.

Można skorzystać na etapie projektowania z pomocy oferowanej przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W kwestii indywidualnych rozwiązań projektowych właściwym do opiniowania jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub rzeczoznawca do spraw sanitarnohigienicznych, który działa w imieniu państwowego inspektora sanitarnego na danym terenie. W tym miejscu wskazać należy, że jest to działalność komercyjna, a opłata ustalana jest indywidualnie w zależności od zawiłości konsultowanej sprawy, projektu itp. (lista działających rzeczoznawców jest dostępna na stronie internetowej wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej).

Przy projektowaniu ww. działalności należy uwzględnić przepis wynikający z art. 16 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi[6], zgodnie z którym osoby nie wykonujące zawodów medycznych, ale świadczące usługi, którym może towarzyszyć przerwanie ciągłości tkanek, są obowiązane do posiadania i stosowania procedur zapewniających ochronę klientów i pracowników przed zakażeniami i chorobami zakaźnymi. Przepis ten wskazuje państwowych powiatowych inspektorów sanitarnych jako organ właściwy do rozstrzygania spraw na terenie podległym oraz do udzielania przedsiębiorcom wsparcia merytorycznego w tym zakresie. Na wniosek zainteresowanych państwowy powiatowy inspektor sanitarny opiniuje ww. procedury.

Dostrzegając problemy sanitarnohigieniczne branży kosmetycznej Główny Inspektorat Sanitarny w latach 2012-2016 był partnerem Projektu nr 5 pn. „Edukacja pracowników wybranych zawodów zwiększonego ryzyka transmisji zakażeń krwiopochodnych i ogółu społeczeństwa w zakresie prewencji (HCV, HBV,HIV)”, stanowiącego jedno z działań ogólnego projektu pn. „Zapobieganie zakażeniom HCV”, realizowanego przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH. Projekt 5 skupiał się na edukacji m.in. pracowników sektora usług pozamedycznych, które przebiegają z naruszeniem ciągłości tkanek ludzkich, co przy braku zachowania odpowiednich procedur higienicznych może stanowić zagrożenie w postaci przeniesienia zakażenia drogą krwiopochodną. W ramach Projektu 5 została stworzona platforma e-learningowa, na której można zapoznać się z materiałami edukacyjnymi przygotowanymi przez wybitnych ekspertów. Link do platformy i strony Projektu to: http://www.hcv.pzh.gov.pl/Page/projekt-5-1

Powyższe materiały będą są pomocne przy wyborze wyposażenia i projektowaniu stanowisk, w celu zachowania niezbędnych warunków sanitarnohigienicznych np. dla procedury dezynfekcji i/lub sterylizacji narzędzi wielokrotnego użytku.

W sprawach szczegółowych oraz w przypadku wątpliwości przedsiębiorca ma możliwość zwracania się do właściwej ze względu na lokalizację inwestycji powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej. W kwestiach spornych przedsiębiorca może odwołać się do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, który jest organem nadzorującym wykonywanie zadań organów szczebla powiatowego pod względem merytorycznym.

Dane kontaktowe stacji sanitarno-epidemiologicznych można odnaleźć za pomocą wyszukiwarki jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej, która znajduje się na stronie internetowej https://www.gov.pl/web/gis w zakładce „Kontakt”.

Obecne przepisy prawa nie przewidują obowiązku zgłoszenia rozpoczęcia ww. działalności do Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Państwowa Inspekcja Sanitarna może dokonać „odbioru” wyłącznie na życzenie zainteresowanych, po złożeniu wniosku o wydanie opinii „o lokalu” na podstawie art. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej[1]  do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na lokalizację działalności. Niezależnie od powyższego, stanowisko organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej może być wymagane przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawa budowlanego[2] w przypadku konieczności uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego (art. 56).

Ponadto, w niniejszej sprawie mają zastosowanie następujące przepisy:

• rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy[3] - w odniesieniu do pracowników w rozumieniu Kodeksu Pracy[4],

• rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie[5], w odniesieniu do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi działalność.

Można skorzystać na etapie projektowania z pomocy oferowanej przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W kwestii indywidualnych rozwiązań projektowych właściwym do opiniowania jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub rzeczoznawca do spraw sanitarnohigienicznych, który działa w imieniu państwowego inspektora sanitarnego na danym terenie. W tym miejscu wskazać należy, że jest to działalność komercyjna, a opłata ustalana jest indywidualnie w zależności od zawiłości konsultowanej sprawy, projektu itp. (lista działających rzeczoznawców jest dostępna na stronie internetowej wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej).

Przy projektowaniu ww. działalności należy uwzględnić przepis wynikający z art. 16 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi[6], zgodnie z którym osoby nie wykonujące zawodów medycznych, ale świadczące usługi, którym może towarzyszyć przerwanie ciągłości tkanek, są obowiązane do posiadania i stosowania procedur zapewniających ochronę klientów i pracowników przed zakażeniami i chorobami zakaźnymi. Przepis ten wskazuje państwowych powiatowych inspektorów sanitarnych jako organ właściwy do rozstrzygania spraw na terenie podległym oraz do udzielania przedsiębiorcom wsparcia merytorycznego w tym zakresie. Na wniosek zainteresowanych państwowy powiatowy inspektor sanitarny opiniuje ww. procedury.

Dostrzegając problemy sanitarnohigieniczne branży kosmetycznej Główny Inspektorat Sanitarny w latach 2012-2016 był partnerem Projektu nr 5 pn. „Edukacja pracowników wybranych zawodów zwiększonego ryzyka transmisji zakażeń krwiopochodnych i ogółu społeczeństwa w zakresie prewencji (HCV, HBV,HIV)”, stanowiącego jedno z działań ogólnego projektu pn. „Zapobieganie zakażeniom HCV”, realizowanego przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH. Projekt 5 skupiał się na edukacji m.in. pracowników sektora usług pozamedycznych, które przebiegają z naruszeniem ciągłości tkanek ludzkich, co przy braku zachowania odpowiednich procedur higienicznych może stanowić zagrożenie w postaci przeniesienia zakażenia drogą krwiopochodną. W ramach Projektu 5 została stworzona platforma e-learningowa, na której można zapoznać się z materiałami edukacyjnymi przygotowanymi przez wybitnych ekspertów. Link do platformy i strony Projektu to: http://www.hcv.pzh.gov.pl/Page/projekt-5-1

Powyższe materiały będą są pomocne przy wyborze wyposażenia i projektowaniu stanowisk, w celu zachowania niezbędnych warunków sanitarnohigienicznych np. dla procedury dezynfekcji i/lub sterylizacji narzędzi wielokrotnego użytku.

W sprawach szczegółowych oraz w przypadku wątpliwości przedsiębiorca ma możliwość zwracania się do właściwej ze względu na lokalizację inwestycji powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej. W kwestiach spornych przedsiębiorca może odwołać się do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, który jest organem nadzorującym wykonywanie zadań organów szczebla powiatowego pod względem merytorycznym.

Dane kontaktowe stacji sanitarno-epidemiologicznych można odnaleźć za pomocą wyszukiwarki jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej, która znajduje się na stronie internetowej https://www.gov.pl/web/gis w zakładce „Kontakt”.

ODPOWIEDZI NA ZADAWANE PYTANIA  

STOWARZYSZENIE 

RZECZOZNAWCÓW

SANITARNOHIGIENICZNYCH

S R S H

© 2014. Stowarzyszenie Rzeczoznawców Sanitarnohigienicznych. Wszystkie prawa zastrzeżone.

Uwagi na temat strony proszę wysyłać na adres:  strona.srsh@gmail.com